مقایسه‏ کیفیت‏ زندگی و سلامت‏ روانی همسران بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، دوقطبی، افسردگی‏ اساسی و افراد بهنجار

هدف این پژوهش مقایسه کیفیت‏زندگی و سلامت‏روانی همسران بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، دوقطبی، افسردگی ‏اساسی و افراد بهنجار بود. جامعه‏ آماری این پژوهش را همسران بیماران اسکیزوفرن، دوقطبی و افسرده ‏اساسی مراجعه‏کننده به بخش روان‏پزشکی بیمارستان امام حسین(ع) و بیمارستان روان­پزشکی رازی، همین‏طور همسران بیماران اسکیزوفرن در انجمن حمایت از افراد اسکیزوفرن «احبا» و همسران افراد بهنجار تشکیل داده بودند. برای این منظور 40 نفر از همسران افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، 40 نفر از همسران افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، 40 نفر از همسران افراد مبتلا به اختلال افسردگی‏اساسی و 40 نفر از همسران افراد بهنجار به­صورت غیرتصادفی و هدفمند انتخاب شدند و به پرسش‏نامه‏های سنجش کیفیت‏زندگی (sf-36) و سنجش سلامت‏روانی (scl-90-r) پاسخ دادند. این پژوهش از نـوع مطالعات پس‏رویدادی (علی-مقایسه‏ای) بـوده است. جهت تجزیه و تحلیل یافته­ها، با استفاده از روش‏های آمار توصیفی و به وسیله‏  آزمون «کروسکال والیس» و «یو من ویتنی» نتایج زیر به­دست آمد: بین همسران افراد بهنجار، دوقطبی، افسرده‏ اساسی و اسکیزوفرن به لحاظ تمامی مؤلفه‏های کیفیت‏زندگی تفاوت معنادار وجود دارد. بین همسران افراد بهنجار، دوقطبی، افسرده‏ اساسی و اسکیزوفرن به لحاظ تمامی مؤلفه‏های سلامت‏روانی تفاوت معنادار وجود دارد. براین اساس، می­توان بیان داشت، تجربیات روانی بیماران مبتلا به اختلال‏های اسکیزوفرنی و دوقطبی و افسردگی‏اساسی می‏تواند بر کیفیت‏زندگی و سلامت‏روانی همسرانشان تأثیر داشته باشد. هم‏چنین هر یک از اختلال‏های فوق با توجه به تفاوت نشانه‏هایشان می‏توانند تأثیرات مختلفی بر کیفیت‏زندگی و سلامت‏روانی همسران این بیماران داشته باشند.